Eva Traa
Violist | Voorheen maker bij KASKOEva Traa studeerde viool bij Lex Korff de Gidts en Peter Brunt aan het Conservatorium van Amsterdam en literatuurwetenschappen aan University College Utrecht, waar ze cum laude afstudeerde. Als klassiek violiste koestert ze de traditie waaruit ze voortkomt en remplaçeert ze in o.a. het Nederlands Philharmonisch Orkest, het Rotterdams Philharmonisch Orkest en het Residentie Orkest. Daarnaast maakt ze als speler en organisator deel uit van het muzikale rebellencollectief Pynarello, waarmee ze onder meer in januari 2019 op tournee ging naar Indonesië.
Vanuit een grote behoefte om haar creativiteit ook op een andere manier vorm te geven is Eva als performer en maker verbonden aan KASKO. Daar legt ze ook af en toe haar viool weg en doet ze alles wat op een regulier concertpodium niet mag. Tussen 2017 en 2021 speelde Eva mee in o.a. Een Kersentuin en This is (not) a fairy tale.
Naast haar uitvoerende werkzaamheden geeft Eva in haar woonplaats Amsterdam les aan een kleine groep gemotiveerde jonge violisten. Eva heeft een C.A. Miremont viool uit de collectie van het Nationaal Muziekinstrumenten Fonds in bruikleen, en een stok aangekocht met steun van Stichting Eigen Muziekinstrument.
bekijk huidige makers | bekijk oud-makersBetrokken bij o.a.
Wie nieuwsgierig is naar de makers van muziektheaterbeleving Welstaat (2018, Frederiksoord) kon tijdens de Open Monumentendagen 2017 al met ze kennismaken!
En ze leefden nog lang en gelukkig… Hoezo lang? Hoezo gelukkig? En hoezo meervoud? In deze korte, zwart-komische liedcyclus maak je aan de hand van twaalf nieuwe liederen kennis met Stella, een jonge vrouw die totaal gedesillusioneerd is door de sprookjes zoals zij ze kent. Want die bestaan helemaal niet. Haar leven is volstrekt geen sprookje. Maar heeft ze eigenlijk wel een sprookje nodig om magie te vinden? In This is (not) a fairy tale bezingen een zangeres, pianist en violist de magie van het leven. Duistere thema’s inbegrepen.
_a_fairy_tale_kameroperahuis_(c)_kurt_van_der_elst_(8)__square600.jpg)
In Een Kersentuin, zien we Ljubov (Juul Vrijdag) in de laatste hallucinante momenten voor haar dood. Deze aan lager wal geraakte adellijke dame klampt zich vast aan alles wat er niet meer is. Langzaam verliest ze de grip op haar herinneringen. Hoogte- en dieptepunten flitsen als een grillig en muzikaal revue-requiem aan haar voorbij. Het onder ogen komen van haar eigen verval leidt tot een pijnlijke confrontatie met het verleden dat zij zo idealiseerde.
